Hiervoor zou je moeten kijken naar de opbouw van de prijzen. Het is echter bijzonder lastig hier informatie over te vinden - de meeste ondernemingen zullen dergelijke gegevens vanwege de concurrentie niet willen prijsgeven.

Een doorsnee MLM zal besparingen kunnen maken op:

• Reclame. Hoewel de budgetten voor reclame bij grote ondernemingen vaak aanzienlijk zijn, is het belangrijker te kijken naar de verhouding van het budget ten opzichte van de omzet en ten opzichte van het aantal (potentiele) klanten dat bereikt wordt. In de meeste gevallen blijkt het dan procentueel nogal mee te vallen (bijvoorbeeld: Belgacom in Belgie 3% van de omzet, Unilever in Nederland 8,6% van de omzet). Daarnaast zijn de reclamebudgetten voor kleinere ondernemingen vaak niet opzienbarend hoog. Zolang ondernemingen nog niet failliet gaan als gevolg van de reclamebudgetten zal het allemaal wel meevallen. Een ander belangrijk aspect is dat de MLM onderneming in feite reclamekosten afwentelt op de distributeurs. Als zij een presentatie moeten houden aan de andere kant van het land zal er toch benzine worden verreden, wat niet vergoed wordt. Voor 1 distributeur zal dit bedrag niet zeer hoog zijn, maar alle kleintjes bij elkaar tellen wel op!

• Tussenhandel. Aangezien er geen gebruik wordt gemaakt van tussenhandelaren in de traditionele zin van het woord (groot- en kleinhandel e.d.) worden er ook geen extra marges op de verkoopprijzen gelegd. In principe is dit geen besparing voor de MLM onderneming, maar voor de consument. Hiervoor in de plaats komen echter andere kosten: de bonussen voor de distributeurs. De hoogste bonussen in een MLM structuur bedragen zo'n 20% over de omzet. Aangezien bijna iedereen in deze structuur minstens 5 lagen boven zich heeft kan dan gesteld worden dat sowieso 20% van de omzet als distributie- of verkoopkosten in rekening moeten worden gebracht (dit is wat de top ontvangt, meestal dient deze top de bonussen van distributeurs onder hen hieruit te betalen, zoals bij Amway). Daarbij komt nog het feit dat de (fysieke) producten nog afgeleverd moeten worden. Hiervoor worden transportkosten gerekend. De vraag is uiteraard wie deze moet betalen. De distributeur kan deze op zich nemen, maar kan ze ook doorberekenen aan de klant, waardoor de producten weer duurder worden.

Blijkbaar zijn de besparingen niet erg groot, aangezien de prijzen van producten van MLM ondernemingen vaak op hetzelfde niveau liggen als kwalitatief vergelijkbare producten van traditionele ondernemingen (ook als rekening wordt gehouden met het langer meegaan van producten als wasmiddelen en dergelijken). Ook in de telecombranche zijn er traditionele aanbieders die ongeveer dezelfde prijzen hanteren als telecom-MLM's.

Daarnaast kan men de vraag stellen hoe efficient een systeem is waarin de upline, die in principe niets met de verkoop van een product in de downline te maken heeft, een percentage over deze omzet ontvangt.

In traditionele ondernemingen krijgen hogere managers betaalt omdat zij er werk voor verrichten, bijvoorbeeld leiding geven aan het personeel onder hen. Dat zij hier een relatief hoge vergoeding voor ontvangen komt doordat zij verantwoordelijkheid dragen. Als het misgaat worden zij daarop aangesproken en zullen zij de consequenties daarvan moeten dragen.

Deze structuur ontstaat ook niet vanzelf. De manager houdt zich bezig met de grote lijn en de creatie van overzicht en dergelijken. Daardoor hoeft hij (meestal) niet dezelfde werkzaamheden te verrichten als de mensen die onder hem zijn geplaatst. Hij heeft een dagtaak aan zijn werkzaamheden, vaak maakt hij zelfs meer uren dan het lagere personeel. De top van een bedrijf maakt schattingen op basis van economische principes: hoeveel mensen kan een manager aansturen? Op basis daarvan wordt de structuur aangebracht, ter bevordering van efficientie en effectiviteit. Bij een MLM is eerder sprake van willekeur: vaak probeert de distributeur zoveel mogelijk te werven, om zijn kansen op een hoger inkomen te verbeteren. Dit heeft echter niets te maken met efficientie!

Kritische vragen:

• Heb je werkelijk een prijs/kwaliteit verhouding die minstens zo goed of beter is dan die van de concurrentie?
• Ben je in staat je kosten in de hand te houden?
• Vind je het niet vreemd dat mensen die je niet kent verdienen aan de omzet die jij genereert, zonder dat zij hier inspanningen voor verrichten?
• Kun je de (fysieke) distributiekosten aan je klanten doorberekenen?
• Kan een onderneming zonder mogelijkheden het aantal distributeurs te beperken en deze te sturen efficienter werken dan een traditionele onderneming?